«Μόνο ουτοπική μπορεί να χαρακτηριστεί η εκτίμηση του προϋπολογισμού για εκτίναξη της ανάπτυξης από το μείον 0,3% στο συν 2,7%, στη διάρκεια ενός φορολογικού αρμαγεδώνα για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.»
Αυτό τόνισε ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Σταύρος Καλαφάτης, στη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του 2017 στη Βουλή. Κάνοντας λόγο για προϋπολογισμό χωρίς επαφή με την πραγματικότητα, υπογράμμισε πως αυτός περιλαμβάνει «αναπτυξιακά ευχολόγια και όχι συγκροτημένες και συνειδητά δρομολογημένες πολιτικές».
Και εξήγησε:
«Θέτουν στόχο την αύξηση επενδύσεων κατά 9,1% όταν η μέχρι τώρα πορεία της κυβέρνησης ωθεί τους επενδυτές σε φυγή, παρά τους προσελκύει. Παράδειγμα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου οι συνεχείς αναβολές της διαγωνιστικής διαδικασίας έχουν διώξει υποψήφιους επενδυτές και δοκιμάζουν την υπομονή όσων απέμειναν.»
Ο κ. Καλαφάτης, έκανε λόγο για «θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά» από πλευράς κυβέρνησης σε όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Αμφισβήτησε την ικανότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αξιοποιήσει το Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη που κατήρτισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θυμίζοντας την αποτυχία στην αξιοποίηση του EFSI (πακέτο Γιούνκερ) που είναι μέρος του σχεδίου, καθώς και την ανικανότητα αξιοποίησης της ωριμότητας έργων που της κληροδότησε η Ν.Δ. στο μεγαλύτερο συγχρηματοδοτούμενο από τη Ευρώπη πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, για τις υποδομές μεταφορών, το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη.
«Ήταν τέτοια η σπουδή να πειστούν οι Έλληνες ότι η κακιά Ευρώπη έχει μόνο μνημόνια από τα οποία θα μας απαλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ, που αγνοήθηκαν επιδεικτικά όλα τα θετικά και διαθέσιμα εργαλεία ανάπτυξης που παρέχει η Ευρώπη», σημείωσε. «Και το αποκορύφωμα ήταν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παγιώσει μια μνημονιακή σχέση Ελλάδος–Ευρώπης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μέχρι το 2060. Διότι αυτό έγινε στο πρόσφατο Eurogroup, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να το εξωραΐσουν».
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΑΦΑΤΗ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2017
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Συζητάμε απόψε έναν προϋπολογισμό που συνιστά ομολογία οπισθοδρόμησης.
Στο τέλος του 2014 είχαμε φτάσει να έχουμε τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης σε μια Ευρώπη που μόλις ξεπερνούσε τους υφεσιακούς δείκτες.
Το αναγνωρίζει αυτό και η σημερινή κυβέρνηση στο κείμενο του προϋπολογισμού που συζητάμε.
Μάλιστα, σε μια χρονιά που το ΑΕΠ της Ευρωζώνης σημείωνε αύξηση 1,1% η Ελλάδα έκλεινε το έτος κινούμενη πάνω από το μέσο όρο.
Άγγιξε στο τελευταίο τρίμηνο του 2014 ρυθμό ανάπτυξης 1,7% που τότε ήταν ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, η Ευρωζώνη αναμένεται να κλείσει το 2016 με 1,7% ανάπτυξη του ΑΕΠ. Η Ελλάδα αντίστοιχα και σύμφωνα με αισιόδοξες εκτιμήσεις θα κλείσει το χρόνο με αρνητικό πρόσημο 0,3%.
Όσο κι αν προσπαθήσουν συνάδελφοι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ωραιοποιήσουν αυτό το γεγονός, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Μας πήγανε πίσω. Και πολύ φοβάμαι πως όσο συνεχίζονται οι πολιτικές που προμηνύει ο προϋπολογισμός του 2017, θα συνεχίσουμε να χάνουμε χρόνο.
Διότι μόνο ουτοπική μπορεί να χαρακτηριστεί η εκτίμηση του προϋπολογισμού για εκτίναξη της ανάπτυξης από το μείον 0,3% στο συν 2,7%, στη διάρκεια ενός φορολογικού αρμαγεδώνα για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η μείωση εισοδημάτων, η υποχώρηση και περαιτέρω υπονόμευση της επιχειρηματικότητας, τα αντικίνητρα που συναντά κάθε επενδυτική προσπάθεια, δεν είναι συστατικά αναπτυξιακής συνταγής.
Δεν θα επεκταθώ στις λεπτομέρειες του φορολογικού κρεσέντο και της εισοδηματικής ισοπέδωσης, που συνεπάγεται ο προϋπολογισμός. Το κάνει επιμελέστατα ο συνάδελφος Γιάννης Βρούτσης ως Ειδικός Αγορητής της Νέας Δημοκρατίας .
Θα σταθώ όμως σε κάποιες πτυχές των αναπτυξιακών ευχολογίων που περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός.
Διότι περί ευχολογίων πρόκειται και όχι περί συγκροτημένων και συνειδητά δρομολογημένων πολιτικών δράσεων.
Το βεβαιώνουν αυτό τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα που δεν επιτρέπουν αισιοδοξία, ούτε για τις προθέσεις, αλλά ούτε για την ικανότητα της κυβέρνησης να επιτύχει τους στόχους που η ίδια παραθέτει.
Διάβασα το στόχο για αύξηση επενδύσεων κατά 9,1% και νόμιζα πως πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, διότι η μέχρι τώρα πορεία της κυβέρνησης, ωθεί τους επενδυτές σε φυγή, παρά τους προσελκύει.
Εδώ μια επένδυση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί ή δεν τολμά να απελευθερώσει έναν χρόνο τώρα.
Συνεχείς αναβολές της διαδικασίας, έδιωξαν υποψήφιους επενδυτές, δοκιμάζουν την υπομονή εκείνων που απέμειναν, απαξιώνουν την προοπτική ενός αναπτυξιακού πυλώνα για τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας.
Και το χειρότερο; Ακόμα δεν έχει υπογραφεί και δεν έχει εγκριθεί από τη Βουλή η σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού από το ελληνικό δημόσιο στην ΟΛΘ ΑΕ.
Έτσι, πιθανότερη και ακόμη πιο δυσμενής εξέλιξη είναι η εκ νέου μετάθεση της ημερομηνίας κατάθεσης επενδυτικών προσφορών.
Ανέφερα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως παράδειγμα, όχι επειδή αφορά στην πόλη μου.
Το έκανα επειδή δεν συνοδεύεται από το «οικολογικό» άλλοθι των αντιδράσεων που υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ για άλλες επενδύσεις.
Οφείλεται αποκλειστικά σε ιδεοληπτική αποστροφή απέναντι στις αποκρατικοποιήσεις και στις ιδιωτικές επενδύσεις.
Και τα ευχολόγια δεν το κρύβουν αυτό γιατί υπάρχουν τα πεπραγμένα, ή μάλλον τα μη πεπραγμένα, να το πιστοποιούν.
Κυριες και κύριοι συνάδελφοι
Σε πολλά σημεία το κείμενο του προϋπολογισμού αποτελεί παράδειγμα ειρωνίας.
Οι κυβερνητικοί εταίροι που θεωρούσαν συμμάχους τον Φάρατζ και τους άλλους αρχιτέκτονες του brexit στο βρεττανικό δημοψήφισμα, επικαλούνται σήμερα την «αύξηση της οικονομικης και πολιτικής αβεβαιότητας» ως επίπτωση του βρετανικου δημοψηφίσματος στη διαμόρφωση του παγκόσμιου ρυθμού μεγέθυνσης της οικονομίας.
Δεν είναι ειρωνία;
Αυτή η κυβέρνηση δυστυχώς είναι μέρος του προβλήματος στην Ευρώπη κύριοι συνάδελφοι. Και όχι μέρος της λύσης. Και δυστυχώς, είναι μέρος του προβλήματος και της Ελλάδας.
Επικαλείται, στον προϋπολογισμό, την μελλοντική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, με έμφαση στη συμμετοχή της Ελλάδας στο Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη και το λεγόμενο πακέτο Γιουνκέρ.
Πως αλήθεια το εγγυάται αυτό; Όπως το εγγυηθήκε κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του EFSI που αποτελει τον πυρήνα του Επενδυτικού Σχεδίου για τη Ευρώπη;
Να θυμίσω τι αποκαλυψε ο σχετικός απολογισμός που παρουσίασε ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκή Επιτροπής Γίρκι Κατάινεν;
Από τα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ που προορίζονται για 141.800 ευρωπαϊκές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην Ελλάδα αντιστοιχούν μόλις 4 εκατομμύρια ευρώ για 121 επιχειρήσεις. Αυτό είπε ο κ. Κατάινεν.
Ξέρετε γιατί; Διότι ουδείς ασχολήθηκε εγκαίρως και επιμελώς, προκειμένου το τραπεζικό σύστημα να παίξει τον αναγκαίο μεσολαβητικό ρόλο στη αξιοποίηση του EFSI για την ελληνική επιχειρηματικότητα.
Η κυβέρνηση ήταν απούσα. Και κάπως έτσι η Ελλάδα, χάνει τη μια ευκαιρία μετά την άλλη.
Ήταν, βλέπετε, τέτοια η σπουδή να πείστούν οι Έλληνες ότι η κακιά Ευρώπη έχει μόνο μνημόνια από τα οποία θα μας απαλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ, που αγνοήθηκαν επιδεικτικά όλα τα θετικά και διαθέσιμα εργαλεία ανάπτυξης που παρέχει η Ευρώπη.
Και το αποκορύφωμα ήταν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παγιώσει μια μνημονιακή σχέση Ελλάδος–Ευρώπης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μέχρι το 2060. Διότι αυτό έγινε στο πρόσφατο Eurogroup, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να το εξωραΐσουν.
Ακόμα και στο ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα.
Μιλά για …ενεργοποίηση προγραμμάτων, ώστε να κρύψει την δική της απενεργοποίηση.
Όλοι ξέρουν, πως ενεργοποίηση δεν σημαίνει απορρόφηση. Η ενεργοποίηση είναι όρος που αφορά στάδια προετοιμασίας και σίγουρα δεν εξασφαλίζουν τα κονδύλια που παραμένουν σε κίνδυνο απώλειας, μέχρι το στάδιο της απορρόφησης.
Ψηφίστηκε ένας Νόμος για τις Δημόσιες Συμβάσεις που έχει πλήρως απονευρώσει την υλοποίηση του ΕΣΠΑ επειδή ψηφίστηκε χωρίς να είναι έτοιμο το υποστηρικτικό υλικό που έπρεπε να τον συνοδεύει.
Και βέβαια, τρανταχτό είναι το παράδειγμα του προγράμματος «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη».
Είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα της χώρας που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα πρόγραμμα έτοιμο από τη Ν.Δ. με ωριμότητα έργων.
Κι όμως, στους 21 μήνες που αυτό «τρέχει» η κυβέρνηση έχει πενιχρές επιδόσεις, ενώ δεν έχει καν «ενεργοποιήσει» ούτε ένα ευρώ από τα κονδύλια που εκχωρούνται για έργα στις Περιφέρειες.
Δυστυχώς, με κίνδυνο μελλοντικής απώλειας κονδυλίων δεν καταφέρνει η κυβέρνηση ούτε καν να αξιοποιήσει τα εκατομμύρια ευρώ που βρήκε έτοιμα …στο πιάτο από την προηγούμενη.
Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια βλέπουν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ΟΟΣΑ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, που καταλήγουν να μη συμμερίζονται τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις τις ελληνικής κυβέρνησης για τον δείκτη της ανάπτυξης το 2017.
Αντίθετα, τοποθετούν τον πήχη αισθητά πιο χαμηλά, εκεί που πλησιάζαμε το 2014.
Μόνο που κι εκεί να φτάσουμε, θα είμαστε πιο αδύναμοι και πιο καταπονημένοι ως κοινωνία και κράτος, από μια διακυβέρνηση που διακρίνεται για θεωρία επισκόπου, αλλά καρδία μυλωνά σε όλες τις μεγάλες τομές που χρειάζεται η χώρα για να ορθοποδήσει.
Σας ευχαριστώ