Ομιλία Σταύρου Καλαφάτη στη Βουλή σε επίκαιρη επερώτηση για την απουσία της Ελλάδας από τον διάλογο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης

 

Στην Ευρώπη βρίσκεται σε εξέλιξη ο προβληματισμός για το μέλλον της ΕΕ. Ο διάλογος για το ζήτημα αυτό έχει κλιμακωθεί το τελευταίο διάστημα με την ομιλία του προέδρου Γιουνκέρ στις 13/9 για την Κατάσταση της Ένωσης ενώπιον του ΕΚ στο Στρασβούργο, την ομιλία του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν στις 26/9 στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης και την άτυπη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στο Ταλίν στις 28 και 29/9.

Η διαδικασία αυτή ουσιαστικά ξεκίνησε με την «Λευκή Βίβλο για το μέλλον της Ευρώπης», στη 1/3, στην οποία ο πρόεδρος  Γιουνκέρ παρουσίασε 5 εναλλακτικά σενάρια για το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η ΕΕ. .

Ακολούθησαν 5 κείμενα-έγγραφα προβληματισμού, που αποτελούν ουσιαστικά κείμενα εξειδίκευσης της Λευκής Βίβλου.

Παράλληλα λαμβάνουν χώρα και άλλες επιμέρους κρίσιμες διεργασίες με κυριότερη την αποκαλούμενη Κοινωνική Σύνοδο Κορυφής για τη δίκαιη απασχόληση και την ανάπτυξη κατά την οποία υπογράφηκε στο Γκέτεμποργκ στις 17/11 ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ζητούμενο?

Μία εκ βάθρων συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ με κύριους συμμετέχοντες τους Ευρωπαίους πολίτες, τα μέλη της ευρωπαϊκής κοινωνίας, τους κοινωνικούς φορείς, την αυτοδιοίκηση και άλλους.

Μία πρωτοπόρος διαδικασία ευρείας διαβούλευσης.

Τι χρειάζεται όμως για να υπάρχει αποτέλεσμα σε όλη αυτή τη μεγάλη προσπάθεια?

Η απάντηση είναι απλή: Κυβερνήσεις που έμπρακτα και ουσιαστικά προωθούν στις χώρες τους αυτόν τον διάλογο. Που είναι αποφασισμένες ως προς το σκοπό αυτό, που υιοθετούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο ενσυνείδητα και κυρίως έχουν όραμα για την Ευρώπη. Ωστε μ΄αυτόν τον τρόπο να μπορέσουν να είναι αξιόπιστες τόσο στους πολίτες τους όσο και στην ΕΕ.

Αλήθεια τι ισχύει στη χώρα μας. Έχουμε μία κυβέρνηση που να πληροί αυτά τα χαρακτηριστικά;

Αν μιλούσαμε για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τη Νέα Δημοκρατία η απάντηση θα ήταν αναμφισβήτητα ναι. Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, η παράταξη των μεγάλων στρατηγικών επιλογών, με το απαράμιλλο σθένος- κι εδώ μιλάμε για πραγματικό πολιτικό σθένος κύριοι συνάδελφοι- του ιδρυτή μας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ενέταξε τη χώρα μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, κόντρα στις λυσαλέες αντιδράσεις των ομογάλακτών σας την εποχή εκείνη. Διαχρονικά η Νέα Δημοκρατία επιμένει ευρωπαϊκά. Και όπως ο πρόεδρός μας Κυριάκος Μητσοτάκης αδιάλειπτα υποστηρίζει: σταθερή μας θέση είναι η Ελλάδα στον πυρήνα της Ευρώπης.

Αυτά όμως ισχύουν για εμάς.!!

Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως? Που ως κυβέρνηση πλέον έχει την ευθύνη ώστε η Ελλάδα να συνδιαμορφώσει την Ευρώπη του αύριο?

Τι γίνεται?

Να σας πω τι γίνεται κοι Συνάδελφοι:

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία και σύγχιση. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός των άλλων έχει ήδη βεβαρημένο παρελθόν όσον αφορά την ΕΕ.
Γιατί αν θυμάστε καλά ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την εξουσία με το σύνθημα της αλλαγής της Ευρώπης.

Και τελικά τι έκανε?

  • Επιδείνωσε την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Ελλάδα, με αλυσιδωτές πολιτικές και  οικονομικές επιπτώσεις και στην Ευρώπη.
  • Έσπειρε σε εσωτερικό και εξωτερικό συνθήματα κοινωνικού διχασμού, συμβάλλοντας στο κλίμα που εκμεταλλεύτηκαν για την άνοδό τους η ακροδεξιά και ο ευρωσκεπτικισμός.
  • Επένδυσε και συνεχίζει να το κάνει, δια των στελεχών του
    -όποτε τον εξυπηρετεί επικοινωνιακά στο εσωτερικό- σε μια διγλωσσία έναντι της Ε.Ε. που ενίσχυσε τη διεθνή αναξιοπιστία της κυβέρνησης, διακινδυνεύοντας όμως και τη θέση της χώρας μας στον πυρήνα της Ευρώπης.
  • Απείχε ουσιαστικά από όλες σχεδόν τις διεργασίες για την ανάδειξη της κοινής στάσης της Ευρώπης, απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, όπως το Brexit, η προσφυγική κρίση, η τρομοκρατία, η οικονομική αναδιοργάνωση.
  • Στην πράξη, οι θεωρίες του και οι πολιτικές του, αντί για παράγοντα βελτίωσης, αποτέλεσαν θρυαλλίδα των μηχανισμών του λαϊκισμού, που απεργάζονται την αποδόμηση ευρωπαϊκών δεσμών.

Μ΄ όλη αυτήν την προϊστορία, το βαρύ ευρωπαϊκό ιστορικό σας φαίνεσθε να αδυνατείτε να διαδραματίσετε ρόλο σε βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα όπως:

α. Η στενότερη ενοποίηση της ΟΝΕ ώστε να καταστεί γνήσια Οικονομική και όχι μόνο Νομισματική Ένωση

β. Η στενότερη πολιτική ενοποίηση, η οποία θα παράσχει για τη χώρα μας εγγύηση ασφάλειας και σταθερότητας και θα ενισχύσει τη δυνατότητα περιφερειακής επιρροής και οικονομικής ισχύος της.

γ. Η στενότερη ενοποίηση στον τομέα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας

δ. Η Προώθηση της Βαλκανικής διεύρυνσης της ΕΕ

Στο πλαίσιο αυτό, εμείς στην ΝΔ αγωνιζόμαστε για αποτελεσματικότερη Ευρώπη για   να αντιμετωπίσουμε σύνθετα νέα ζητήματα που μας αφορούν όλους, όπως είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.

Με:

  • Συγκροτημένη ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου
  • Ολοκληρωμένη πολιτική φύλαξης και διαχείρισης των ευρωπαϊκών συνόρων
  • Και κυρίως με μηχανισμούς αποτελεσματικής οικονομικής και επιχειρησιακής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής όπως είναι η χώρα μας

Αγωνιζόμαστε επίσης για την προάσπιση των κοινωνικών προταγμάτων της ΕΕ:

  • Την κοινωνική ένταξη και την καταπολέμηση της φτώχιας
  • Την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την επιχειρηματικότητα
  • Την αλληλεγγύη και την προστασία των δικαιωμάτων
  • Την κοινή και ισόρροπη ανάπτυξη
  • Την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού
  • Την παιδεία

Και βέβαια ως Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε στη δημιουργία ενός κοινού Ευρωπαϊκού Μετώπου και σε θέματα Άμυνας και Ασφάλειας ώστε να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα όπως

  • Η εγχώρια και εισαγόμενη τρομοκρατία
  • Η αστάθια σε πάρα πολλά πλέον μέτωπα

Όλα αυτά τα μεγάλα στοιχήματα η κυβέρνηση αδυνατεί να τα προσεγγίσει με τον κατάλληλο τρόπο. Στο προσφυγικό έκανε μία τραγική διαχείριση, στον τομέα της κοινωνικής ευρώπης κάνει προτάσεις μέσω δελτίων τύπων, ενώ την ίδια στιγμή εφαρμόζει πολιτικές που τσακίζουν την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα και στα θέματα άμυνας και ασφάλειας, τα αρμόδια υπουργεία ταλανίζονται από κάθε είδους περιπέτειες που τραυματίζουν την αξιοπιστία και το κύρος της χώρας διεθνώς.

Τέλος, κορυφαία θέση στην ατζέντα αυτής της συζήτησης το αμέσως προσεχές διάστημα λαμβάνει η στενότερη ενοποίηση της ΟΝΕ.

Η μετεξέλιξη της σημερινής νομισματικής ένωσης σε μία πληρέστερη Οικονομική και Νομισματική ένωση.

Πάνω στη βάση αυτή, για εμάς υπάρχουν ορισμένες προτεραιότητες:

1ον. Η ενίσχυση των μηχανισμών μακροοικονομικής εξισορρόπησης, οι οποίοι πρέπει να λειτουργούν συμμετρικά για τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης.

2ον. Η υλοποίηση υπεύθυνων δημοσιονομικών πολιτικών, λαμβάνοντας υπόψη τον κύκλο της οικονομίας (διαρθρωτικό ισοζύγιο). Με την υιοθέτηση ρεαλιστικών δημοσιονομικών στόχων και με την υλοποίηση του κατάλληλου μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, μέσα από τη σταδιακή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

3ον. Η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν την διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

4ον. Η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, με την λειτουργία ενός ευρωπαϊκού φορέα εγγύησης των καταθέσεων και με την ενοποίηση των κανόνων εποπτείας και εξυγίανσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

5ον. Η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την προώθηση της ένωσης των κεφαλαιαγορών που στόχο θα έχει τη διεύρυνση και διαφοροποίηση των πηγών χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και με την καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων, όπως είναι το «πακέτο Γιουνκέρ».

6ον. Η δημιουργία ενός κεντρικού εργαλείου δημοσιονομικής σταθεροποίησης στην Ευρωζώνη. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (EMF), το οποίο θα λειτουργεί ως δανειστής ύστατης ανάγκης (lender of last resort) για τα κράτη-μέλη του».

Μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω δημιουργούνται εύλογες απορίες, σειρά προβληματισμών και πολλά ερωτηματικά:

  1. Αναφέρεστε π.χ. σε προτάσεις που κατέθεσε η χώρα μας για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων κατά τη διαδικασία διαβούλευσης της Επιτροπής.

Κατ’ αρχήν ποιες είναι οι προτάσεις αυτές; Δεύτερον με ποιο τρόπο διαμορφώθηκαν αυτές; Πραγματοποιήθηκε κάποιος δημόσιος διάλογος, στον οποίο συμμετείχαν κοινωνικοί φορείς; Υπάρχει κάποια επίσημη πρόταση κατατεθειμένη στην Επιτροπή της ΕΕ;

Υπάρχει επίσημη πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης που αφορά στη σύσταση θέσης Υπουργού Κοινωνικής Συνοχής επικεφαλής ενός Eurogroup των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Προστασίας όπως δηλώσατε;

Αν υπάρχει ποια είναι η τύχη της? Ποια ήταν η ανταπόκριση της άλλης πλευράς σ’ αυτήν?

Και αλήθεια πόσο αντιφατικό είναι αυτό. Να φέρεται μια κυβέρνηση να προτείνει Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής στην  ΕΕ ενώ η ίδια στο εσωτερικό της έλαβε κάθε μέτρο ώστε να τη διαλύσει.

  1. Στο άλλο πεδίο που αφορά τη συζήτηση για τη στενότερη ενοποίηση της ΟΝΕ γνωρίζουμε ότι στις 6/12, μεθαύριο δηλαδή, ο πρόεδρος της Επιτροπής θα καταθέσει δέσμη προτάσεων για την ΟΝΕ που θα αναφέρονται σε:
    • Μετατροπή του ΕυρωπαΪκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο
    • Ειδικό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης
    • Ίδρυση θέσης Ευρωπαίου Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος θα είναι και αντιπρόεδρος της Επιτροπής

Έχετε κάτι να μας πείτε γι’ αυτό?

Ακόμη:

  1. Υπάρχει στοχοθετημένος στρατηγικός σχεδιασμός της Ελλάδας, με βάση τον οποίο η χώρα μας συμμετέχει στην διαδικασία διαβούλευσης για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της ΕΕ στη βάση της Λευκής Βίβλου και των 5 εγγράφων προβληματισμού της ΕΕ και ποιός είναι;
  2. Με ποιες επιμέρους ενέργειες της κυβέρνησης εξειδικεύεται η συμμετοχή της χώρας μας στη διαδικασία και στο σχετικό διάλογο;

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση έχει ισχνύ παρουσία στο διάλογο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν τον προωθεί στο εσωτερικό της χώρας δεν τον ενισχύει στην Ευρώπη. Η αδυναμία της στο να συμβάλλει σε μια ισχυρότερη και καλύτερη Ευρώπη κρατά την Ελλάδα στο περιθώριο μιας κοσμογονίας, θαμπώνει την εικόνα της χώρας μας και πληγώνει το κύρος της.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Η Ελλάδα αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μέλη της Ένωσης, μέλος της Ευρωζώνης, της ζώνης Σένγκεν, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ και κατέχει γεωστρατηγική θέση άκρως σημαντική.

Δεν μπορεί λοιπόν κανένας να στερήσει τη δυνατότητα από τη χώρα μας να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.